බනානා රිපබ්ලික්

හෝතම්ඹුවා : ඉඳා,  කාපිය

බස්සා : හුහ්, අපි නං කයි ඔය ජරාව. ඔය බැබලි,බැබලි හිටියට මෙලෝ රහක් නෑ

 උඹට කියන්න වෙන්නප්පුවෝ ( හෝතඹුවාගෙ ගම  වෙන්නප්පුවෙ), අපි පොඩිකාලෙ නෙව කෙසෙල් කෑවෙ. අප්පා එව්වයෙ රහ. කෝලිකුට්ටු, ඇම්බුං, රත් කෙහෙල්, තව නාග සලං

හෝතම්ඹුවා : හෑ. තෝ ඒකත් කෑවද? මං දැණ ගත්තා දේවාලෙ නාග සලං අතුරුදහන් වුනාම? නාග සලං නෙවෙයි උලමො ඒ  ආනම් පලං

බස්සා :  ආන්න හරි. ආනම් පලං. ඒ තියා එච්චර ලකයක් නැති ඇඹුල්, වතුපාලු උනත් මේ උලව්වට වඩා හොඳා. දැක්කා නේද  අර ලංකාවෙන් ගෙන්නුවයි කිව්ව අර නාටු ඇඹුල් ඇවරියෙ ගාණ. අම්මපා මයෙ තටු දෙකත් උගස් කරන්න වෙනවා නෙව එව්වා කන්න.

හෝතම්ඹුවා : ඈ බං. අපි ඒ කාලෙ කෑව අර කොල පාට ආනමාලු වලට මොකදෑ වුනේ?

බස්සා : වඳ වුනා

හෝතම්ඹුවා :  හෑ?

බස්සා : ඔව්, ඔව් වඳ වුනා, චුත වුනා, වාෂ්ප වුනා. දැන් මේ අපේ පරණ බ්ලොග් ලියන අප්පුල වාෂ්ප වුනේ? ආන්න ඒ වගේ තමා.

ඔන්න ඔහොමයි බස්සාගෙ බනානා රිසර්ච් එකට අඩිතාලම වැටුනෙ.

ඕං බනානා..... ඕං බනානා......

ඔය දැන් අපි කන කහ ඉත්තට බැබලි,බැබලි ඉන්නෙ
Cavendish බනානා. අර රස ඉදුනත් කොලපාට ආනමාලු Gros Michel. දිලීර රෝගයක් නිසා Gros Michel වැඩිහරියක් වඳ වෙලා. කෙසෙල් ගෙඩියේ කතාව එච්චරම සරල නෑ. හැබැයි බලන්න කම්මැලි නෑ.මට හිතෙන්නෙ මේ පහල වීඩියෝව ඒ ගැන හොඳට පැහැදිලි කරනව කියලයි.



ඔන්න එහෙනං monoculture, බහුජාතික සමාගම්. වෙළඳ අධිකාරිය. . මාෆියාව. බනානා රිපබ්ලික් දේශපාලනය සමඟ අපේ කෙසෙල් ගෙඩියේ අනාගතය.

ඇත්තම කතාව, එච්චරම රස නැතත් Cavendish නරකමත් නෑ. අකමැති වුනත්,  කෙසෙල් සරිරෙ සීනි පාලනයට අවශය, පොටෑසියම් ආකරයක්. අනික ඔය කිඹුල්ලු යස අගේට කිරිමැටිත් ගිලින්නෙ?

පසු සටහන:
නිවේදක ගෑල්ලමයා ග්‍රීන් හවුස් සුද්ද දිහා දාපු  බැල්ම වගේ අවස්ථාවකට ඔහෙලට මුහුණ දෙන්න වුනොත්, තම තමංගෙ කෙහෙල් ගෙඩි පරිස්ස කරගන්න එක, ඔහෙලගෙ වගකීම ඈ?
( අවුලක් නැ , මං නං ඉතිං කොහොමත් මූකලං(වල්) බස්සෙක් නෙව?)