වින්ඩෝස් 11- අවසාන අදියර

වින්ඩෝස් 11 නිකුත් වෙන්න තිබ්බ අද වුනාට ඊයෙම එලියට දැම්මා. අදියර කීපෙකින් කොටස් වශයෙන් දීගෙන යනවා, පෝලිමෙ ඉන්න ඕනෙ කියල තමයි කියන්නෙ. අප්ඩේස් බලන කොට "සුභ පැතුම්. උඹ පාස්" කියල මැසේජ් එකක් ආවට, අප්ඩේට් එක තාම නෑ. ඉතිං මම නං ලෙසටම පෝලිම පැන්නා. මෙතැනට ගියාම ඔහෙලටත් ඕනෙම නම් ගත්තෑකි.

කොහොමද, හොඳද?

අනේ මන්දා? ලොකුම අවුල, මම ඇඩ්ඩිං විදිහට ලොග් වුනාම, ස්ටාර්ට් මෙනු සහ සර්ච් දෙකම වැඩ නොකරන එකයි. ඒත් ලෝකල් එකවුන්ට් එකෙන් ගියාම නං වැඩ කරනවා. ඒත් ඒකෙ තියෙන්නෙ බේසික් සෙටප් එකක්. ලොකුම අවුලකුත් නෑ, ඔක්කොම ප්‍රෝග්‍රෑම් ටික තියෙනවා, ඒත් එක, එක වෙනම ඇඩ් කරගන්න වෙනවා. හැබැයි එහෙම කලාම එව්වා වැඩ කරනවා. ප්‍රෝග්‍රෑම් ඇක්ටිවේෂන්/ රෙජිස්ට්‍රේෂන් නැති වෙලා නෑ.

ඔන්න මම ඉතිං  වින්ඩෝස් 11 ඉඳන් මේ පෝස්ට් එක කොටන්න ගත්තා. චේද දෙකයි ගියේ, දුන්නෙ නැතෑ BSOD. ඒ කිව්වෙ අර කුප්‍රකට blue screen of death, හැබැයි මෙදා සැරේ උන්දෑ

කලු පාටයි. ඊළඟට රී-ස්ටාර්ට් කලාම කිව්වා, ඩිස්ක් එරර් තියෙන කියල චෙක් කරන්න පටන් ගත්තා. කලින් බීටා කොපි කීපයක් එක්ක සෙල්ලං කරපු නිසා මට දන්නවා ඕකෙ විනාසකාරී ප්‍රතිඵලය. මම ඒක ස්කිප් කරලා දැම්මා. 

මට කියන්න පුළුවන් මගේ අත්දැකීම් විතරයි. මේකෙන් ඔහෙල හැමෝටම මෙහෙමම වෙයි කියල ඒකෙන් අදහස් වෙන්නෙත් නෑ. ඒත් මගේ ෆස්ට් ඉම්ප්‍රෙෂන් එක නම් එච්චර සුභදායක නෑ. එයිට අමතරව වින්ඩෝස් 10 තිබ්බ, මම දිනපතා සතුටින් පාවිච්චි කරපු සමහර පහසුකම්, වින්ඩෝස් 11 දී කප්පාදු කරල තියෙන එකටත්, මගේ වැඩි සතුටක් නෑ.

නිගමනය

කැමති වුනත් නැතත්, අකමැත්තෙන් හරි දවසක, අපි ඔහෙල හැමෝටම මේ වින්ඩෝස් 11 මහගෙත් එක්ක දීග කන්න වෙනවා. ඒක බුදු ශුවර්, ඒත් මම නං දැම්ම කසාද කොලේ කණ අත්සන ගහන්න සූජානං නෑ. එහෙම කලොත් මුන්දෑ මාව අනුභව කරයි කියල, හිත් දෙගිඩියාවක් මට තියෙනවා. වින්ඩෝස් 11 තාම, මගෙ අනිත් ඩ්‍රයිව් එකේ ඉන්නවා, ටෙස්ටිං වලට ඇරුනාම, දිනපතා පාවිච්චියට දැම්ම ( තව ප්‍රධාන අප්ඩේට්ස් කීපයක් එනතෙක්) යන්න අදහසක් තාම නම් නෑ.

(ඡායාරූප අන්තර්ජාලයෙනි)