සරල සැහැල්ලු ජීවිතයක්.....

අපි කවුරුත් කැමතියි මෙහෙම ජීවත් වෙන්න, නමුත් ඇත්ත තත්ත්වෙ අපි කාගෙත් ජීවිත එච්චරම සරල නෑ කියන එකයි. කොච්චර ඕනෙකම තිබ්බත් අපි ජීවත්වන පරිසරයත් මේකට බලපානවා. නිකං හිතන්නකො හයියෙන් ඉදිරියට යන සෙනඟක් මැද ඉන්න කෙනෙක් හෙමීට යන්න හැදුවොත් මොකද වෙන්නෙ කියලා, අනිත් අය නිසා එයාවත් තල්ලුවෙලා යනවා.


මං අද ඉන්න රටේ සමාජ රටාව එක්ක මේ පරස්පරතාවය මටත් බලපානවා. මේ ජනප්‍රිය සමාජ ‍රැල්ලට ගහගෙන යන්නෙ නැතුව, මං පොඩිකාලෙ ගමේදි පුරුදු පුහුණු කරපු පුරුදුත් ආදේශ කරගෙන ජීවිතේ ගනියන්න තමා බලාපොරොත්තුව. ඒත් එහෙම කියලා, මේ සමාජයට සම්පූර්ණ පිටස්තරයෙක් විදිහට ජීවත් වෙන්න හදන එකත් ප්‍රායෝගික නෑ කියලා මං දන්නවා.


සරලයි කියලා පෙනුනාට, මේක ලේසි සෙල්ලමක් නෙමෙයි. ඇයි ‍රැව්ලයි, කැඳයි දෙකම බේරගන්න එපැයි. මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව කියන්නෙ මං ඉතාමත් අගේ කරන සංකල්පයක්, සමහර විට බුදුදහම කියන්නෙ මොකක්ද කියලා නොදන්න කවුරුහරි ඇහැව්වොත් මං පැහැදිලි කරන්නෙ මැද පිලිවෙත ගැන.


හැමතිස්සෙම කරන්න පුළුවනි කියලා සහතික වෙන්න බැරි වුනත් මං රකින්න උත්සහ කරන සමහර දේවල් මෙන්න:


වැඩිපුර ලොකු බලාපොත්තු ඇතිකර නොගැනීම
ලැබෙන දෙයින් සතු‍ටු වීම
"වැස්ස කාලෙට" ගන්න යමක් ඉතුරු කර ගැනීම
ජීවත්වීම සඳහා පමණක් කෑම ගැනීම ( කෑම සඳහා ජීවත් වීම නොවේ)
ජීවිතේ සරල දේවල් රස විඳීම
මහන්සි වී වැඩකිරීමෙන් පසු ලැබෙන විවේකය සුව විඳීම
ලොකු අනාගත සැලසුම් නැතත්, අනාගතය ගැන පොඩි ක‍ටු සටහනක් හිතේ ඇඳ ගැනීම


අද ගමේ මේ කියන සරල ජීවිතේ නැතිබව මං දන්නවා. ඒත් මගේ හීන ලෝකෙ ගමේ ජීවිතේ මෙන්න මේ වගේ:

බස්සා ඕං ඔහොම සැහැල්ලුවෙන්, සෙමින් , දැහැමින් ජීවත්වෙනකොට තමා බැස්සි පිංතූරෙට ආවෙ. හුටා......