රොමාගෙ වාසනාව සහ බස්සාගේ අවාසනාව

බස්සා කුඩා කල පොත් කියවීමට රුසියෙක් විය. අතට අසුවු ඕනෑම පොතක් , පත්තරයක් පමණක් නොව, කඩල ගොට්ටක් වුවද උගෙන් බේරුනේ නැත. මේ පොත් කියවීමේ පිස්සුව කොතරම් තදේට තිබුනාද කීවොත්, කවදා හරි ඌට පුස්තකාලාධිපති කෙනෙක් වීමට ඕනෑ විය. සියලු සංස්කාරක ධර්මයෝ නැසෙන සුළුය යන සිද්ධාන්තය නිසා හෝ පුස්තකාල වලට බස්සන් එපා වීම නිසා හෝ බස්සා පුස්තකාලාධිපති කෙනෙක් වූයේ නම් නැත.

අපේක්ෂාව සහ යතාර්ථය

ආං අරහෙ කස්ටිය ගජරාමෙට සිත්තර අදිනවා. කකා  කාක්කො ක්ලෝන් කරනවා. බින්දිත් හි‍ටු කියලා 'සපා,සපා' කියකිය අඳිනවා.

ඔය අව්වස්සෙ, Pra Jay පොඩි බිස්නස් එකකුත් කරන හදනවා - කකාට ඇඳක් විකුණන්න. ඒකට නං කකා , 'තියෙන ඇඳ  හොඳා' කිව්වා. මේ වැඩේ නං ඉන්තේරුවෙන්ම වැරදියි.  ඒ අහිංසකයා දන්න හිංගලෙන් " ඇඳ ගන්නවද' කියල ඇහුවම, 'ඇඳ එපා' කියනවා.  හොඳ වෙලාවට 'ඇද ගන්නවද' කියල නෑහුවෙ, මුං කියයි ' ඇද ගත්ත නං, දැං නාගනින්' කියලා

ඇයි යකඩෝ, අපිට ඉතරක් මොකෝ සිත්තර අකැප?  මෙව්ව දැකල මාත් ඇන්ඳා  සිත්තරයක්. හොඳ සිත්තරෙක් වෙන්න නං , අනිත් අය ඇඳපු එව්වා වලින් ආදර්ශ්යක් ගන්න එපෑ?  ඉස්සෙල්ලාම  බාගත්තා  එහෙම එව්වා දෙකතුනක්

ඇයි මීට කලින් පාත්තයෙක් දැකල නැත්ද?
http://img.xcitefun.net/users/2009/04/44072,xcitefun-26923746.jpg

Blog to e-book

මම කාලෙක හිටං හොය හොය හිටිය දෙයක්, තමයි කොහොමද  මුලු බ්ලොග් එකම  පොතකට හරවන්නෙ කියලා. සෑහෙන ඇප්ස් අත්හදා බැලුව, හරියට හිතට  ඇල්ලුවෙ නෑ. එක්කෝ පොස්ට්  වටේ තියන ආරළු-බුරුළු ඔක්කොම එනවා, නැත්නම් සිංහල ෆොන්ට් පෙන්නන්නෙ නෑ.  

ඔන්න අද හරියට හරියන එකක් හම්බ වුනා.
http://www.bloxp.com/

මෙන්න හදපු පොත

බම්බුම තමයි

http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/03/12/article-2
113801-1221262D000005DC-261_634x437.jpg

ගසුයි , බස්සොයි අතර තියෙන්නෙ කකායි, මීයොයි ගහයි, පොත්තයි, අතර තියෙනවා වගේ කිට්‍ටු සම්බන්ධයක්. ඉස්සර බස්සො හිටියෙ ගස්බෙන වල. දැං ඉන්නෙ මෙන්න මෙහෙම:

පේනවනෙ වෙලා තියන සැන්තෑසිය. "typical industrial animal in a concrete jungle" 


කාලීන අවශ්‍යතාවය අනුව, එහෙම උනාට , බස්සට ගස් බෙන, කන්ද, ලන්ද, හැලප, ලැවරිය එහෙම අමතක වෙලා නෑ.

මං මේ කියන්නෙ ගම හොඳයි, නගරෙ හොඳ නෑ කියල නෙමෙයි. මේ දෙක සංසන්දනය කරන්න බැරි දෙකක්. දෙකටම ආවේනික වෙච්ච හොඳ  සහ නරක තියෙනවා. " ගම කනවා" කියල  කියන්නෙ , කන තරමක් කන්නෙ ගමම නිසා වෙන්න ඇති. එහෙම කිව්වට, ගමත් වෙනස් වෙන එක නවත්වන්න බෑ.නගරෙ ඉන්න අපි ගම වෙනස් වෙනවට කැමති නෑ. ඇයි, එතකොට අපි පුළුවනි නෙව, නගරේ තියන පහසුකම් විඳින අතරම ගමට නිවාඩුවට ගිහින් ගම කන්න :)

මගේ නොවන මගේම අහවල් එක

www.thesaleslion.com/wp-content/uploads
/2013/02/blogging-employees1.jpg

අපි දැං මේ  තනි ඇඟිල්ලෙන් සිංග්ලිෂ් කොට, කොට  දුකසේ බ්ලොග් ලියනව නේද? එතකොට ඔහෙලා හිතන්නෙ මේව්ව අපේ කියලද?

බ්ලොගේ අපේ කියල කිව්වට , මේක අපේ නොවන අපේම දෙයක්. මොකද මේකෙ අයිතිය තියෙන්නෙ ගුගල්ට, තියෙන්නෙ එයැයිගෙ  ඉඩමෙ. මේ තිත්ත ඇත්ත මට මතක් කලේ ගුගල්ම තමා. අද උදේ බ්ලොගෙට ගොඩ වෙන්න ගිය මාව, මේකා කණෙන් තට්ටකින්  අල්ලලාම එලියට දැම්ම නෙව, මෙන්න මෙහෙම:

‍ටු මී or නොට් ‍ටු මී

ජර්මන් නාගසලං වාදකයෙක්

සුපුරුදු පරිදි මං ගියා නෙව හැලප ගිලින්න. කොහෙද? කීප පොලකම " කමෙන්ට් මොඩරේෂන්" දාලා, ආයෙත් මේ ඇනෝ මි කරදරේ.

ඔය මීය ඉන්නව නේද ආයිබෝං, ඇතුවත් බැරි, නැතුවත් බැරි සතා. මට ඔය කතාව කිව්වෙ රා මුට්ටියකට වැටිච්ච හික් මීයෙක්.