It's a Love Story.. Baby Just Say Yes

I got tired of waiting
Wondering if you were ever coming around
My faith in you is fading
When I met you on the outskirts of town, and I said


Romeo save me I've been feeling so alone
I keep waiting for you but you never come
Is this in my head? I don't know what to think
He knelt to the ground and pulled out a ring


And said, marry me Juliet
You'll never have to be alone
I love you and that's all I really know
I talked to your dad, go pick out a white dress
It's a love story baby just say yes









ලස්සනයි නේද? ඔව්, ඔව් "  baby just say, yes" උන්දැ නං කියයි. හුහ්.හිතන්නෙ ඊලඟට " ඉන්පසු සියල්ලෝම සතුටින් ජීවත් විය" කියල නේද? සමාවෙන්ටෝන , ඔය පාට කන්නාඩිය ගලෝල වටපිට ටිකක් බැලුව නං. මං ආයෙ කියන්නෙ මොකටද ,බින්න , දීග විතරක් නෙමෙයි "එක ගෙයි කෑම" ගැනත් මේං මෙතන අපූරු විස්තරයක් තියනවා:


http://www.silumina.lk/2011/01/16/_art.asp?fn=af1101168


මට මොකක්ද හිතෙන්නෙ ඇහැව්වා? වෙන මොනවද, මේ ඉස්සර කාලේ බින්න බැහැපු බකමූනෙක් කියලා තියෙන්නෙ:


”අප්පගෙ පෙරැත්තේ බැරුවා නිසාවට
බින්න මඟුලකට බහදී මෙමා හට
අප්පා ලෙසට උන් අඹුවට එදා සිට
උපන් ගමට යාමට දැන් සිතෙයි මට”


මේ හැමෝම හිතාගෙන ඉන්නෙ, මං සල්ලි කාරයොත් එක්ක තරහයි කියලා. මං මොකටද අනුන්ගෙ පිනට තරහා වෙන්නෙ. හැබයි, මට සල්ලි කාරයෙක් වෙන්න කැමති නෑ, මොකද මං විස්වාස කරන දෙයක් තමා, එයාල නොදැනුවත්ව හරි ලෝකෙ තියන සීමිත සම්පත් වලින් " සිංහයාගේ පංගුව" ඇදලා අරිනවා කියන එක. දැං සමහරු කියයි , අනේ අපි නං එහෙම නෑ, මං නං හරිම "සිම්පල්" කියලා. පුරස්නෙ, එක්කෙනක් ගෙ "සිම්පල්" තව කෙනෙක්ගෙ " කැපිටල්" වෙන එකයි. එහෙම කීවාට සල්ලි වල වටිනාකම මං නොදන්නවා නොවේ. හැම දේටම මිලක් තියෙන මේ රටේ දි මං ඉගෙන ගත්ත පාඩමක් තමා ඒක. සතුට සල්ලි වලට ගන්න බෑ, හැබයි සල්ලි නැති නං සදා දුක තමා. මට හිතෙන්නෙ, මේකට උත්තරේ තියෙන්නෙ අපේ හිතේ කියලයි. ඒකට අපි, අපිවම සොයා ගත යුතුයි. මං නං තාම මාව හොයනවා, හම්බ වෙච්චි දාක, කියඤ්ඤං...